Czy kiedyś zastanawialiście się jak wyglądał przebieg ewolucji transportu drogowego?
Postanowiliśmy prześwietlić najważniejsze, historyczne osiągnięcia techniczne, które przyczyniły się do rozwoju transportu drogowego.
KOŁO– główny i najważniejszy wynalazek w dziejach ludzkości. Jego wynalezienie nastąpiło w Mezopotamii ok. 3500 r.p.n.e.
Po raz pierwszy zostało zastosowane w wozach do przewozu ciężkich ładunków oraz w rydwanach. Początkowo koło produkowane było z drewna lub kamienia.
Tworzone z tych materiałów koła były bardzo wytrzymałe jednak zbyt ciężkie, żeby je swobodnie obracać. Poczyniono wiele prób w celu stworzenia lżejszej i bardziej praktycznej wersji wynalazku. Za najbardziej pożyteczną formę uznano wycinanie tarcz tworzących otwory w kołach. Najbardziej korzystną i rozpowszechnianą metodą po roku 2000 p.n.e. w krajach północnej Europy, Chinach i w zachodniej Azji było zastosowanie szprych.
Pod wpływem tego wynalazku ludzkość od pradziejów konstruuje różne urządzenia, dzięki którym możliwy jest przewóz towarów i osób.
DROGI I SZLAKI TRANSPORTOWE – po wynalezieniu koła, przyszedł czas na znalezienie odpowiedniego sposobu na przemieszczanie się. Główną potrzebą była konieczność wędrowania pomiędzy miejscami zamieszkania starożytnych plemion, by w kolejnym etapie wykorzystać je do przewozu towarów oraz wymiany surowcowej. Prawdziwa rewolucja związana z rozwojem budowy dróg nastąpiła jednak w czasach Imperium rzymskiego. To właśnie wtedy zaczął się etap budowania dróg bitych, które charakteryzowały się wysoką jakością wykonania jak na tamte czasy. W trakcie trwania Imperium drogowego, rzymianie stworzyli ok. 80 tys. kilometrów dróg bitych tworząc nową erę zorganizowanych transportów.
MASZYNA PAROWA – wynaleziona w 1763 roku zapoczątkowała dynamiczny rozwój cywilizacyjny nazywany rewolucją przemysłowa. Na podstawie tego wynalazku rozpoczęły się wszelkie prace nad konstrukcją pojazdów samobieżnych. Pionierem tego pojazdu stał się francuski wynalazca Joseph Cugnot, który jako pierwszy zbudował samochód samobieżny z silnikiem parowym w 1769 roku. Ten trójkołowy pojazd osiągający prędkość 5km/h rozpoczął nową erę w transporcie drogowym.
SILNIK SPALINOWY – W XIX wieku został wynaleziony przez Etienne Lenoir. Francuski wynalazca dokładnie w 1859 roku stworzył gazowy silnik stacyjny. Silnik ten został uznany za pierwszy silnik dwumasowy na świecie.
W 1885 roku zastosowano w pojeździe zrewolucjonizowany, lekki silnik spalinowy, który zapoczątkował szybki postęp techniczny w transporcie drogowym.
Pierwowzór dzisiejszych silników spalinowych został zbudowany w 1877 roku przez niemieckiego wynalazcę Nikolausa Otto. Ten zasilany gazem świetlnym silnik zapoczątkował okres szybkiego rozwoju silników spalinowych. Dwa lata później pojawiły się pierwsze egzemplarze silników benzynowych z zapłonem iskrowym.
Silniki te po raz pierwszy zostały wprowadzone do konstrukcji pojazdów przez niemieckich inżynierów i przemysłowców Gottlieba Daimlera i Karla Benza.
SILNIKI DIESLA – nowy kierunek w budowie silników wyznaczył Rudolf Diesel, który pracował nad stworzeniem silnika zdolnego do pracy bez elektrycznej instalacji zapłonowej, czyli silnika wysokoprężnego z zapłonem samoczynnym. Projekt nowego rodzaju silnika został ogłoszony w 1892 roku. Początkiem 1893 roku Diesel otrzymał patent na “silnik wysokoprężny”. Silniki nazywane od nazwiska wynalazcy znajdują swe zastosowanie do dnia dzisiejszego w transporcie oraz przemyśle.
SAMOCHÓD CIĘŻAROWY – Pierwsze próby przewozu ładunków za pomocą
pojazdów, które zostały zakończone sukcesem miały miejsce w XVIII w.
Choć współcześnie postrzegamy samochód ciężarowy jako główne narzędzie przewozu
transportu towarowego, to jednak w czasach początkujących historię tej maszyny, określano go jako środek uzupełniający w stosunku do wozów konnych, kolei i transportu morskiego.
Inspiratorem rozwojowym w czasach przed I Wojną Światową była ciężarówka o nazwie Albion z 1914 roku. Jej skuteczne wykorzystanie w działaniach wojennych przyczyniło się do znacznego wzrostu pojazdów w czasie I Wojny Światowej.
W kolejnym etapie rozwoju stworzono silną gałąź transportu drogowego dzięki sprzedaży nadmiarowych, wojskowych ciężarówek.
Według historycznych danych, produkcje typowych ciężarówek rozpoczęły się dopiero pod
koniec lat dwudziestych XX wieku.
Transport z roku na rok stawał się coraz bardziej zaawansowany technologicznie. W 1928 roku z taśmy produkcyjnej zjechał pierwszy samochód ciężarowy marki Volvo, który wyposażony był w wał napędowy, pneumatyczne opony oraz w pełni zabudowaną kabinę kierowcy. Początkowo stawiano nacisk na ładowność pojazdu dlatego komfort jazdy kierowcy stawiany był potrzeba drugorzędna. Jednak wraz z rozwojem, wydłużeniem tras oraz czasem pracy kierowcy sukcesywnie zmieniało się doposażenie wnętrza uzupełniając je we wspomagające układy sterowania.
W latach 50 ubiegłego stulecia silniki benzynowe w ciężarówkach zostały zastąpione wydajniejszymi wysokoprężnymi. Dzięki temu na drogach zaczęły pojawiać się cięższe i dłuższe zestawy drogowe, dające większe możliwości przewozowe. Pierwszym znanym pojazdem ciężarowym, który posiadał silnik z turbodoładowaniem był model Titan z 1951 roku.
W kolejnych latach, wraz z rozwojem infrastruktury dróg, wyposażenia ciężarówek i ich zastosowania, trudno było już sobie wyobrazić świat bez ich obecności w transporcie.
W latach 80-tych produkowano ciężarówki zdecydowanie większe, jednocześnie zwracając uwagę na ich wpływ w stosunku do środowiska naturalnego.
Obecnie w ciężarówkach stosowanych jest wiele rozwiązań informatycznych, które z roku na rok wpływają na zwiększoną efektywność oraz bezpieczeństwo transportu.