Pasy transportowe należą do najpopularniejszego rodzaju zabezpieczeń przewożonych ładunków.
Winne są obecności nie tylko w samochodach ciężarowych, ale również w pojazdach, które wykorzystywane są do przewozu dużych towarów.
Ich popularność wynika z wielorakiego zastosowania w transporcie, jednak, aby móc opierać się na ich bezpieczeństwie konieczne jest określenie właściwości danego pasa oraz dopasowanie go do  przewożonego ładunku.

Właściwości pasów transportowych określone są za pomocą kolorów etykiety, które dołączane są do pasa. Każdy z nich określa materiał z którego zostały wytworzony, zakres temperatury w jakiej może być wykorzystywany, a także szkodliwość na środowisko chemiczne.
Wyróżnia się kolory:

• Niebieski – pasy wykonane z poliestru (PES), szkodliwe na zastosowanie ługów, ale dobrze służące do pracy w środowisku kwaśnym. Mogą być użytkowane od -40 do 100 stopni Celsjusza.
• Zielony – pasy poliamidowe (PA), które już nie są odporne na działanie kwasów, mogą być stosowane w takiej samej temperaturze jak przy pasach niebieskich, -40 do 100 stopni Celsjusza.
• Brązowy – pasy wykonane z polipropylenu (PP), są one najbardziej odporne na chemie, w związku z czym mogą być wykorzystywane zarówno w środowisku kwaśnym jak i w kontakcie z ługami. Wykorzystywane w temp. -40 do 80 stopni Celsjusza.

 

Wartością realną bezpiecznego zastosowania pasa transportowego jest DOR, czyli wartość Dopuszczalnego Obciążenia Roboczego.
Wszystkie niezbędne w tym celu informacje znajdują się na dołączonej do pasa etykiecie, która informuje o:

• LC – zdolności mocowania, czyli dopuszczalnym obciążeniu w linii prostej.
  Informacja ta podana jest w jednostce siły daN, którą należy przeliczyć na kilogramy. W przybliżeniu można określić, że 10 daN = 1 kg.
• SHF – nominalnej sile ręcznej.
  Określa ona maksymalną siłę z jaką można reagować na dany napinacz. Standardowy parametr wynosi 50 daN czyli 50 kg. Przekroczenie dopuszczalnej wartości może skutkować uszkodzeniem napinacza, a co za tym idzie zerwaniem pasa.
• STF – nominalnej sile napięcia.
  Wartość ta określa maksymalną siłę, z jaką ładunek może zostać dociśnięty do podłoża. Wartość tej siły uzależniona jest bezpośrednio od ilości zębów i średnicy wałka, a także długości rączki zapinania.
  Odpowiedni docisk zwiększa tarcie między ładunkiem, a podłożem co wpływa na jakość mocowania. Ze wszystkich przedstawionych parametrów ten jest zdecydowanie najważniejszy, ponieważ to od niego zależy czy towar przemieści się podczas transportu, a także czy pas nie pęknie podczas gwałtownych manewrów.

Z czego składa się pas?

Jak można było zauważyć pasy transportowe wykonane są ze tworzyw sztucznych: poliestru, poliamidu lub polipropylenu. Każdy z tych materiałów posiada strukturę pojedynczych włókien, która poprzez plecenie formuje pas w jedną całość. W zależności od potrzeb istnieją różne szerokości taśmy, które wpływają na wytrzymałość zabezpieczenia danego produktu.
Wąskie pasy, typu 25 mm będą posiadały wytrzymałość do 1 tony siły zrywającej.
Te wartości są tylko przybliżeniem zastosowania pasów, bowiem mogą się one różnić w zależności od producenta, rodzaju materiału oraz struktury jego wykonania.

Wraz z taśmami na całe pasy składają się też napinacze do pasów.
Napinacze wykonane są ze stali konstrukcyjnej, ocynkowanej, na której elementy składają się: dźwignia oraz wałek napinający. Im dłuższa dźwignia tym większy moment siły napinającej. Więcej zębów w trybach daje możliwość zablokowania większej siły napięcia pasa.

Prawidłowe użytkowanie pasów powinno być zgodne z normami zapisanymi na etykiecie. Ponadto ważnym aspektem jest również ich przechowywanie. Pasy nie powinny być wystawiana na zabrudzenia, czy mrozy ponieważ trudne warunki mają wpływ na jego wytrzymałość.